Plots is het zover: je bent, wat de samenleving beschouwt als, volwassen. Je hebt zelf een kind (of twee) en reisplannen horen aangepast te worden op de kleinsten in het gezelschap. Marie van Goboony vertrok op campertrip in het voorjaar met een tweejarige en oh boy, stak ze daar wat van op!
In alle eerlijkheid: we hebben het onszelf niet makkelijk gemaakt. Voor onze reis leek het vanzelfsprekend: natuurlijk pakken we ons kind én onze 40 kilogram wegende basset hound mee. Op Goboony staan er nu eenmaal heel wat mobilhomes waar honden toegelaten zijn. Maar naarmate onze pick-up datum dichterbij kwam, stelden we ons toch vragen: Hoe gaan we dat juist doen ‘s nachts met die hond? Gaat die kleuter het wel aan kunnen? Spoiler alert: kleuter en hond vonden de hele ervaring magisch.
Het pret startte al een week op voorhand. Ik introduceerde al voorzichtig het concept van ‘slapen in de bus’ bij die kleuter, met de nodige prentjes en toebehoren. Het was instant kampeerliefde. “Mamaaaaaa, ik wil NU in bus slapen” voor 7 avonden lang. Les geleerd*: enkele dagen op voorhand een trip aankondigen is ook oké.
*Ik leerde m’n les niet. Een maand later maakte ik exact dezelfde fout door een kampeertrip met de tent een week op voorhand aan te kondigen. En toen vond je plots een volwassen vrouw, een kleuter en een Quechua-tent terug in de woonkamer.
Als je bij Goboony werkt, zit je natuurlijk bij de bron. Een snelle rondvraag bij collega’s met kinderen leverde de volgende tips op nog voor vertrek:
- Met jonge kinderen hoef je niet ver weg van huis. De camper op zich is al een groots avontuur.
- Pak. Uw. Tijd. Frustraties ontstaan 99% van de tijd als jij op een ander tempo zit dan je kind. Het is vakantie. Relax.
- Kinderen zijn flexibel. Wees zelf ook flexibel en dan komt alles goed.
Die bestemming zat al goed: op nog geen 3 uur rijden van Antwerpen vind je de Opaalkust. Een wild stukje Frankrijk waar reizen met een mobilhome erg toegankelijk is. We slingerden langs de kust van Wissant naar de befaamde Cap Gris-Nez om Engeland te spotten. Dan was het tijd om keitjes in de zee te ketsen in Ambleteuse. We lunchten in de Belle-Epoque parel Wimereux, om dan door te rijden naar Stella-Plage. Na een dagje zon en wind aan de Atlantische kust, pikten we het gezapige Montreuil nog mee. Met een zak verse croissants over de stadsmuren van het citadel kuieren met ons vieren terwijl de zon en de wolken verstoppertje speelden. Gen z’ers prevelen op zo’n moment ‘ah, core memory made’ tegen zichzelf. Toen liet de kleuter de croissant vallen, en was de hond er mee weg. <3
Kuieren langs de zee in Wissant
Tijdens deze avontuurlijke vierdaagse maakte ik notities voor een overlevingsgids voor een camperreis met jonge kinderen en een hond. Want zo gaat dat: de ene ouder maakt fouten zodat de andere die niet hoeft te maken!
Mijn survivalgids voor een camperreis met jonge kinderen en hond
- Vertraag. Mijn collega’s hadden gelijk. Vertraag het tempo tot het minimum. Plan maximum één uitstap per dag, en laat wat ruimte voor avontuur en spelen. Doe je een roadtrip? Rij dan kleine stukjes of plan langere stukken strategisch rond het middagdutje.
- Vergeet monumenten, waar is die zandbak? Met een Covid-baby (= een baby geboren tijdens de Covid-periode) hebben we niet bijster veel reiservaring opgedaan. Blijkt dat een kleuter een zandbak heel wat interessanter vindt dan een monument naar keuze. Skip dat derde museum en zoek je een zandbak vlak naast een terras.
- Een dolgelukkige hond op z’n eigen dekentje. Mijn vrees voor een zenuwachtige hond was geheel onterecht. “24/7 op pad met àlle baasjes? Ben ik in de hemel?” Omdat we telkens max 45 minuten in de camper zaten, waren de momentjes al rijdend beperkt. Hij sliep zonder problemen onder de tafel. Ik bedekte elke stukje autotapijt waar de hond op kwam af met een eigen deken, en dat bespaarde ons wat stofzuigwerk bij het binnenbrengen van de camper.
- Je zit in een rijdend huis. Dat betekent dat je je kan parkeren op een mooi uitzicht met een zelfgezette koffie met één signaal van je rechterpinker. Een huis dat rijdt: dus zet alles vast of weg wat los is van zodra je gaat rijden. Ook speelgoed.
- Maak een goedgevulde dagrugzak voor kind én hond. Laat je de camper achter op een camping of aan de rand van de stad? Doe jezelf een plezier en neem een stevige rugzak mee. Even elegant als zo’n klein, hip handtasje? Nee. Handig? 100%! In de onze zaten reserve broekjes, hoedje, zonnecrème, zandbakspullen, tekengerei, water en snacks voor zowel hond als kind, plooibakje voor de hond, extra zakjes en een tekenpen.
- Kies je camping strategisch. Wij vonden het met een kleintje handig om op een camping te staan. Ze kunnen er makkelijk rondlopen met een minimum aan toezicht, ruim sanitair en veel campings voorzien een grote speeltuin. Voor onze eigen gemoedsrust slaan we voor een paar jaar groene campings met vijvers of rivieren over.
- Valhekje nodig? Wij huurden de camper van Sandrine, die zelf vroeg of wij een valhekje nodig hadden voor het hoge bed. Voor jonge kinderen biedt dat veiligheid. Hoor zeker bij de eigenaar of zij eventueel zulke zaken ter beschikking hebben.
- Neem een lange les mee. Neem een lange les of oprollijn mee voor op de camping zelf. Zo heeft jouw viervoeter bewegingsruimte én bespaar je jezelf de illusie ‘ik maak ‘em wel aan de tafelpoot vast’. Al het kampeermeubilair in een camper is immers lichtgewicht. Opnieuw: leer van mijn fouten. Een klein schietgebedje voor al die chipjes, die de lucht in werden gekatapulteerd, is op zijn plaats.
- Snacks bepalen het ritme van onze dag. Ontbijten op de camping met verse baguette, tienuurtje op de zeedijk, lunchen in de lokale bistro met een menu du jour, druiven smullen van de lokale fruitboer als vieruurtje. Oh en daar is apéro -time al! Lokaal aankopen en regio-gebonden eten is één van onze favoriete vakantie bezigheden. Combineer dit met het ritme van een kleuter en je ontdekt het centrale thema onmiddellijk. Omarm het en geniet ervan. Hier worden herinneringen gemaakt aan 90-100km/u. Sneller verbruikt te veel. ;)
- Voorzie alle weersomstandigheden qua kledij. De weersvoorspellingen geven een zonnetje de hele dag door. Jij haalt opgelucht adem. Pak toch maar nog een dikke trui in, want ‘s ochtends vroeg kan het nog frisjes zijn op een groene camping. Net als zwemkledij en regenlaarsjes: je hebt toch plek te over in de camper om ze mee te nemen. Doe er je voordeel mee.
Het laatste zonnetje meepikken in Stella-Plage
Als ik de volledige reis zou moeten samenvatten in twee zinnen, zijn het wel deze. Een magische gebeurtenis voor kind en hond. Een goede les in vertragen voor de volwassenen. Niemand had ons kunnen voorbereiden op hoe makkelijk je contact maakt met andere mensen met een kleuter en een opmerkelijk uitziende hond. Op vier dagen tijd hebben we tal van unieke momenten beleefd. Ondanks het advies van mijn collega’s om het tempo te vertragen, was het de eerste dag toch een aanpassing. ‘Snel, snel even inkopen doen’ werd ‘uitstap naar de markt met een kleuter die het hart van elke marktkramer veroverde’ Maar eens we ons slow travel ritme vonden, snakten we al gauw naar 40 dagen in plaats van 4 dagen vakantie.
En dat gestolen middagdutje aan de rand van de D940 terwijl de kleuter sliep, koester ik tot het einde van mijn dagen.
Lees meer over reizen met kinderen:
