Campers zijn niet alleen geschikt voor mooie vakanties, je kunt er ook lange reizen mee maken. Vroeger deden hippies dat al langs de hippie trail, maar ook nu zijn er nog genoeg overlanders. Freek en Inge bijvoorbeeld. Zij reizen met hun gele Volkswagen T3 door Zuid-Amerika. Ik volg hun reis op de voet en besloot dat het tijd was voor een interview! Een stevige dosis reisinspiratie gegarandeerd!
Freek en Inge komen uit kaasstad Gouda. Inge werkt bij Vogelbescherming Nederland als beleidsmedewerker wetlands. Freek is een (slow food) kok en werkt graag met biologische en lokale producten.
De Voorbereiding
Zeg Freek en Inge, hoe zijn jullie op het idee gekomen voor deze reis?
“In het verleden hebben we veel gereisd met de rugzak voornamelijk door Azië. Op onze laatste reis door de Filipijnen hadden we het er steeds vaker over om voor een lange tijd de hort op te gaan, het avontuur tegemoet. Langzaam maar zeker kwamen we op het idee om met een busje een reis te maken om voor een lange tijd totale vrijheid te voelen. Samen met ons kleine huisje op wielen de wereld in. Dat leek ons zo vet! Oneindige wegen, muziekje aan en gaan. Op het Amerikaanse continent waren we nog nooit geweest en juist hier leek het ons fantastisch om al kamperend de prachtige natuur te ontdekken. Eerst hadden we onze zinnen gezet op de hele Panamerica-route maar dit bleek al snel onhaalbaar qua tijd. Dan maar alleen het Noord-Amerikaanse gedeelte (Canada/Amerika/Mexico), maar na allerlei uitzoekwerk bleek ook dit best lastig realiseerbaar. Onze Eddie was te oud om in Amerika te kunnen verzekeren. Na lang wikken en wegen hebben we de gok genomen om naar Zuid-Amerika te gaan. Daar zijn de regels voor het verzekeren van onze oldtimer helemaal niet ingewikkeld en alles was voor deze landen redelijk eenvoudig te regelen. We waren alleen nog nooit in een Latijns-Amerikaans land geweest en qua verkeer zijn de Zuid-Amerikaanse landen niet te vergelijken met Noord-Amerika…..dus ja, we vonden het wel een aardig ambitieus plan, maar soms moet je een gokje wagen!”
Wat hebben jullie allemaal gedaan ter voorbereiding op jullie reis?
“Veel weggedroomd ;-) maar ook veel gelezen over het reizen door Zuid-Amerika met eigen auto, gemaild met andere overlanders, blogs gelezen, en alvast de bus getest tijdens vakanties en weekendjes weg. Het was ook een geestelijk proces om ons te ontworstelen van ons dagelijks leventje. Ja we wilden dit super graag maar het kost ook super veel regel- en denkwerk om het daadwerkelijk te realiseren. Bovendien kostte het ook wel wat moed om iets te gaan doen waar iedereen een mening over heeft. ‘Zou je dat nou wel doen?’ ‘Kun je niet beter zus of zo?’ ‘Dat is toch helemaal niet veilig!’ ‘Lijkt me nou niet echt handig met zo’n oude auto’ en ga zo maar door. We zijn gelukkig altijd onze eigen koers blijven varen om dit plan werkelijkheid te maken.”
Het Avontuur
Hoe spannend was het toen Eddie in zijn container op de boot stond?
“Dat was echt suuuuuperrrr spannend en ja daar zijn naderhand wel wat traantjes gevloeid! De laatste weken waren we bijna 24/7 bezig met de reis, de bus, alles voorbereiden, inpakken etc. en nu was het ineens out of our hands. Het was echt de definitieve stap, voorheen konden we alles nog cancelen maar nu konden we niet meer terug. Dit gaan we dus echt doen! Op dat moment kwam ook alle vermoeidheid van de laatste weken regelwerk eruit en het enige wat we nog konden doen was erop vertrouwen dat we de bus weer heelhuids zouden terug zien. De dagen erna voelde heel onwerkelijk aan en het was een heel raar idee dat we Eddie pas na 2 a 3 weken zouden terug zien in Cartagena ( Colombia).”
Plannen jullie veel of gaan jullie op de bonnefooi?
“Beide. We laten ons graag verrassen, maar niet te veel haha. We vinden het wel fijn om voor ongeveer twee weken vooruit een beetje een richting uit te stippelen. Ondertussen luisteren we ook graag naar andere reizigers die we tegenkomen voor leuke tips. Ons plan is niet in beton gegoten, maar het is wel belangrijk om de wegen die we gaan rijden een beetje te plannen. Eddie is al op leeftijd en hij is zeker geen terreinwagen dus we moeten wel kijken welke wegen we inslaan. Daarentegen proberen we niet teveel uit te pluizen over de plekken en bezienswaardigheden die we gaan bezoeken, daarin laten we ons graag verrassen. Als je alles al hebt uitgepluisd en er bepaalde verwachtingen van hebt, pakt het in het echt soms toch anders uit. Beter kan je zo min mogelijk verwachtingen hebben over iets, vaak is dan de verrassing des te groter en positiever.”
Op wat voor plekken overnachten jullie? Zijn die makkelijk te vinden?
“We hebben op allerlei verschillende soorten plekken gestaan. We maken veel gebruik van het platform iOverlander, dat is zo’n beetje de bijbel voor overlanders! Het platform wordt gevoed door andere overlanders, iedereen kan er nieuwe plekken of informatie aan toevoegen of reviews achterlaten over bestaande plekken. Zo staan er op de website en app veel plekken waar je kan (wild)kamperen en dat is wel een handig hulpmiddel. Soms stuiten we spontaan ook zelf op een stekje. In Colombia hebben we prachtig wild gekampeerd in de Tatacoa woestijn en aan de Caraïbische kust tussen de palmbomen. In Peru hebben we wild gekampeerd bij Colca valley waar we aan het eind van de middag Condors voorbij zagen vliegen. Ook op de zandvlakte van Paracas was het echt episch kamperen. Maar vaak bivakkeren we ook in de tuin van hostels, op bewaakte parkeerplaatsen en een enkele keer bij een tankstation als het niet anders uitkomt. Ook dat hoort erbij!”
Wat is tot nu toe het mooiste geweest?
“We hebben een paar hele mooie routes gereden door Zuid-Amerika! Over de onverharde super smalle weg Trampolin de la Muerte (Colombiaanse death road) omringd door regenwoud, door Cañon del Pato met 37 kleine tunneltjes onderweg en boven de 4000 meter op de Altiplano; de hoogvlakte van Peru/Bolivia, zo gaaf! Juist op dat soort plekken kom je ook niet zo snel als rugzaktoerist. Kamperen op Salar de Uyuni in Bolivia was trouwens ook echt een van onze hoogtepunten! En hoewel we de bus even moesten achterlaten was de trip langs de eilanden van de Galapagos ook onvergetelijk.”
Waar gaan jullie nog heen tijdens deze reis?
“Momenteel zijn we in Argentinië! Ook gaan we naar Chili om zigzaggend af te zakken naar het zuidelijkste puntje van dit continent. Daarna zetten we zoals het er nu naar uitziet Eddie weer terug op de boot in Montevideo in Uruguay.”
Hoe is het om altijd samen in zo’n klein busje te zijn?
“Eigenlijk geen probleem en op de een of andere manier kost het ons geen moeite! Afgelopen maanden is wel gebleken dat we een goed team zijn en het is juist fijn om nu veel tijd met elkaar te hebben. Waar je in het dagelijkse leven soms heel veel langs elkaar heen leeft hebben we hier de tijd om echt samen te zijn en samen allerlei dingen te beleven. Herinneringen maken voor het leven! Zo waardevol en tot nu toe zijn we elkaar gelukkig nog niet zat.”
Hadden jullie niet liever een busje met een hoogdak gehad?
“Nee eigenlijk niet! Onze bus is compact en dat is hier erg fijn, zeker in de smalle straatjes hier. Bovendien paste hij zo ook precies in een container. Als we eenmaal op een kampeerplaats zijn biedt het hefdak veel extra leef- en staruimte. We zijn erg blij met de bus en komen niet echt opbergruimte tekort! Gewoon niet te veel spullen meenemen ;-) Over het algemeen slapen we boven in het hefdak, zodat we in de ochtend niet al te veel hoeven om te bouwen.”
Tips en andere leuke weetjes
Hebben jullie nog tips voor mensen die deze reis willen maken/willen reizen met een camper?
“Het is wel handig om goed te weten wat voor reiziger je bent, daar kun je dan je type camper op uitkiezen. Vind je het leuk om de off-road wegen te nemen dan is het handig om een terreinwagen te kiezen. Daarentegen heb je in dit soort auto’s vaak veel beperkter leefruimte (soms alleen een daktent). Wij vinden het erg leuk om een vrolijk opvallende bus te hebben en ondanks dat de bus niet groot is is er over de Duitse Westfalia inrichting heel goed nagedacht. Wij hebben echt een klein huisje op wielen zonder dat het een lompe grote camper is, heel fijn! Bovendien is het voordeel van een oldtimer dat de techniek in de auto simpel en mechanisch is, dus makkelijk te begrijpen en repareren voor ons en de monteurs in Zuid-Amerika! Dat is echt een punt om in overweging te nemen als je naar dit soort landen wilt afreizen. Verder is het vooral belangrijk om je eigen plan te volgen en je niet te laten tegenhouden door alle mitsen en maren die iedereen op je afvuurt ;-)”
“Toch is het wel goed om te realiseren dat zo’n reis in de verste verte niet te vergelijken is met een vakantie. Ja het is gaaf, maar af en toe ook gewoon afzien. Er is niet altijd een douche of wc in de buurt, soms zit je hele lange dagen op saaie en, in het ergste geval, slechte wegen, kun je geen leuke overnachtingsplek vinden, of bivakkeer je ineens onverwachts een week bij de garage omdat de auto het heeft begeven. Dat is niet altijd leuk maar dit is wel part of the deal. Bovendien gaat er echt veel tijd zitten in het oriënteren op mogelijke routes, bezienswaardigheden, auto-onderhoud etc, waardoor je misschien niet zoveel zeeën van mijmertijd overhoudt als dat je misschien zou denken.”
Wat zijn dingen die je echt niet mag vergeten als je zo’n lange reis maken?
“Reserve onderdelen voor de bus (en als het kan een werkplaatshandboek voor de bus!), de juiste kleding voor alle weersomstandigheden en een beetje flexibiliteit! Het loopt toch nooit zoals je van tevoren plant. En last but not least niet vergeten een beetje lief te zijn voor diegene waarmee je de paar vierkante meter voor lange tijd moet delen.”
Waar willen jullie Eddie nog meer mee naar toe nemen na deze reis?
“Mmmmm, we hebben nog zoveel plannen met Eddie! Tijdens het reizen hier krijgen we alleen maar meer inspiratie voor nieuwe avonturen! De reis naar Amerika, Canada en Mexico lijkt ons nog steeds erg leuk, dus wie weet. Ook de oude Sovjet staten lijken ons erg spannend. Maar een weekendje Veluwe zijn we ook nooit zat, dus als we terug zijn hopen we ook weer vaak kleine uitstapjes te kunnen maken.”
Zijn er nog andere dingen die jullie willen delen?
“Wie het leuk vindt kan onze avonturen volgen op ons Instagram account @littlebigbusadventure.”
Wil je ook je reisverhaal delen, stuur dan een mailtje naar margje@goboony.com!
