"We huren er één voor een week en dan kun je daarna een nieuwe droom bedenken".

Zo begon ons eerste camperavontuur, inmiddels alweer 15 jaar geleden. Kampeerervaring hadden we al. Eerst in een tent, toen er kinderen kwamen in een mooie Smitveld vouwwagen. Mijn man komt uit een kampeerfamilie en het leek hem geweldig om een eigen kampeerbusje te hebben. Ik zag het niet voor me. Met twee jonge kinderen en een hond in zo'n piepklein busje. Om voor eens en voor altijd van het gezeur af te zijn besloot ik in de meivakantie voor een week een campertje te huren. Dan zou mijn man er vanzelf achter komen dat het echt niet zo leuk was als hij dacht.

En het had alles in zich om tot een compleet fiasco uit te draaien. We kwamen bij het verhuurbedrijf waar een witte volkswagen T3 op ons stond te wachten. Helaas was er bij de vorige huurders iets misgegaan met de luifel, dus die zat er niet bij. We hadden een leuke camping uitgekozen, helaas zat het weer niet echt mee en kwamen we er op de camping achter dat we onze jassen waren vergeten. De eerste nacht viel onze jongste uit het hefdakbed, midden in de tas met boodschappen. Het Hollandse weer hield aan. Druilerig en een graad of 16. Maar wat schetste mijn verbazing. Ik vond het fantastisch. De vrijheid dat je kunt gaan en staan waar je wilt. Geen gedoe met het opzetten van een tent of een vouwwagen. Dakje omhoog, stoelen draaien, tafeltje uitklappen en daar is je huisje op wielen. De meisjes vonden het fantastisch. Spelletjes doen , koken op het kleine gasstelletje en "boven" slapen. Hun eigen plekje, met altijd mooi uitzicht over de camping. En als zij lekker gingen slapen, trokken wij een flesje wijn open en deden een spelletje of lazen een boek. Muziekje zachtjes aan op de achtergrond. We bleven twee dagen op een camping en op doorreis naar de volgende zochten we leuke activiteiten uit om te doen en deden gelijk de boodschappen. We hadden echt tijd voor elkaar en genoten van elke verregende minuut. Wie had dat ooit gedacht. Als het nu al zo leuk was dan kon het alleen nog maar beter worden.

En dat werd het. Na een half jaar waren we de trotse eigenaren van ons eerste kampeerbusje. Een witte volkswagen T4. Met 67 PK onder de kap en zonder airco, maar we waren in de wolken. 5 jaar lang hebben we fantastische avonturen beleefd. Vooral in Frankrijk, ons favoriete vakantieland. Na vijf jaar hebben we hem ingeruild voor een groene, jongere T4 en weer 5 jaar later voor onze huidige camper. Een zilvergrijze T5. Onze dochters zijn inmiddels beiden volwassen, maar gaan nog steeds graag mee op vakantie Ook zij zijn besmet met het campervirus en het zal me niet verbazen als we over een aantal jaren met drie campertjes op vakantie gaan. Een mooie nieuwe droom om naartoe te leven.