Ik merk dat ik wat laks ben geworden in Scandinavië bij het zoeken naar dat ene mooie plekje om de nacht door te brengen. Het hoeft namelijk niet. Het komt hier altijd goed. Daarbij is zo’n reis zoals ik nu met mijn gezin maak echt heel wat anders dan vakantie. Natuurlijk genieten we van de prachtige plekken waar we staan en doen we gave leuke interessante dingen. Maar een camping is voor ons vaak vooral functioneel. En het gemak waarmee wij inmiddels op campings aankomen en operationeel zijn, heeft zich ontwikkeld tot een actie van minder dan 5 minuten met ieder zijn eigen taak. We zijn een goed team.
Sletten en Slettebakken
Gijs en Teun zijn in de war. We hebben gezegd dat we naar bergen gaan, maar rijden ineens een stad in. De stad Bergen is de een na grootste stad van Noorwegen. Voormalig hoofdstad, hanzestad en de meest regenachtige stad van Europa. Een twijfelachtige eer, maar vandaag is het droog, beetje zon en korte broek. Rondom de haven is genoeg te zien. Een vismarkt en de oude stadskern Bryggen dat bestaat uit een hoop houten hutjemutjehutjes uit de middeleeuwen waar nu allerlei winkeltjes in zitten met veel typische handgemaakte Noorse spullenboel. Omdat het zondag is, is het buiten de haven om vrij rustig en zijn verder veel dingen dicht. Dat is misschien maar beter ook, maar we zien wel dat het een levendig centrum is. De camper staat op een stadscamping. Niet zo’n gezellige plek, maar wel praktisch want de tramhalte Sletten ligt op 1 minuut lopen. Blijf je te lang zitten, dan stop je bij halte Slettebakken. Ordinair wijkje.
Elke bocht verrast opnieuw
Pas als je een echt Noors klimbos hebt overwonnen, dan hoor je erbij. Dat treft. Net ten zuiden van Bergen ligt een enorm klimpark. Ik word al zweterig als ik uit een diep bord moet eten, dus blijf contact houden met de grond. De rest hijst zich in een tuigje en vijf uur lang hangen ze in de kabels om de ene na de andere hindernis op te vreten. Af en toe best moeilijk en vooral hoog. Ziplines zijn helemaal de bom; 20 stuks in totaal en de klapper is een 300 meter lange kabel over alles en iedereen heen. Heel tof. Als we weer landinwaarts rijden, gaan we via een prachtige smalle weg en 2 pontjes door een machtig fjordengebied. Die bergen die steil het water inlopen, blijven een indrukwekkend schouwspel. Na elke bocht word je weer opnieuw verrast door het uitzicht. Voor de eerste keer tijdens onze reis treffen we een camping waar geen plek meer is. Da’s even schakelen. In de achteruit en door naar de volgende. Daar staan we veel mooier. Soms moet het zo zijn.
Alle superlatieven toegestaan en waar
In Noorwegen is kans op regen gewoon regen, leer ik. De start van de dag is nog best aardig zodat het Hardangerfjord zich van z’n mooiste kant kan laten zien. Eenmaal onderweg komt het met bakken naar beneden. Ook dan is de natuur prachtig, met laaghangende wolken tussen de bomen en bergen. Ineens zitten we op 1400 meter en is er geen boom meer te vinden. Het is toevallig even droog, dus we pakken ons kodakmoment. Het landschap is zo gaaf, groots, dramatisch, meeslepend of iets van die strekking. Alle superlatieven zijn toegestaan en waar. Als de douche weer open gaat en het voorlopig toch blijft zeiken van de regen, besluiten we twee geplande etappes in 1x te doen en rijden daarom nog een flink stuk door. Tot aan een wildplek in het oosten van Noorwegen. Mooi hoor, dat camperen in Noorwegen. Je kunt je wagen op zoveel plekken gewoon neerzetten. Deze keer aan een prachtig meertje.
Alsof hij een trap op vaart
Het Telemarkkanaal wordt ook wel het 8e wereldwonder genoemd. In 1892 werd het geopend en telt meer dan 18 sluizen op iets meer dan 100 km. Bij Vrangfoss stoppen we even, want daar zitten 5 aaneengesloten sluizen. Er komt toevallig net een boot aanvaren die graag naar boven wil. Alsof hij een trap op vaart. De sluisdeuren worden volledig handbediend. Spectaculair om te zien met wat voor kracht het water van de ene in de andere sluis stroomt en hoe snel de boot stijgt. 23 meter in totaal. We hebben niet echt de tijd bijgehouden, maar het duurt zo’n 20 a 25 minuten om boven te komen. Of beneden, als je de andere kant opvaart.
Spinnen, van die harige
Hij piept. De camper. Bij het remmen al wat langer, maar nu ook tijdens het rijden. Een Noorse garageman in Drammen werpt een deskundige blik op de remmen. Die blik wijst uit dat de remmen ok zijn. Verder kan hij ook niet bedenken wat het is, maar half september hebben ze tijd om verder te kijken. Drammen heeft geen zin, wachten tot half september ook niet. Na overleg met de geweldige verhuurders van de camper met wie we continu een geweldig fijn contact hebben, rijden we door naar Oslo. Teun, bioloog in wording, komt vandaag nog meer aan z’n trekken als we op de fiets stappen in Oslo voor een bezoek aan het Reptielen Park. Slangen, spinnen (van die harige), kikkers en nog meer van dat enge spul. In de stad, waar we niet lang zijn maar dat eigenlijk heel jammer vinden na een vluchtige blik, slaan we de laatste Noorse Kronen stuk. We gaan bijna weer naar Zweden. We benutten onze laatste wildkampeerkans in het fantastische Noorwegen. Het wordt een topplek aan de kust met een prachtige zonsondergang en waar de ochtendplons een flinke is.
Iemand onverwacht blij maken
Tip voor vertrekkende reizigers uit Noorwegen: spaar officiële bonnetjes van je eventuele aankopen, want tegen inlevering daarvan kun heel eenvoudig de btw terugkrijgen. Wij doen dat vlak voor de Noors Zweedse-grens op weg naar Götenburg waar een verrassing aan zit te komen. Een definitie van verrassing is dat je ‘iemand onverwacht blij maakt’. Dat gebeurt met onze jongens die totaal onverwacht uit hun panty gaan van blijdschap als ze hun opa en oma ineens aan zien komen lopen. Wat een heerlijk moment. We hebben ons gedurende de reis regelmatig afgevraagd wat we nou echt missen nu we zo lang van huis zijn. De conclusie was telkens weer: familie en vrienden. Niets anders dan dat. Vijf maanden weg is echt lang. Voor ons en voor de thuisblijvers. Dan is het heel fijn om elkaar op deze manier weer even te zien.
Een Fika doen in Gotenburg
Gotenburg is na Stockholm de grootste stad van Zweden. De sfeervolle wijk Haga zit vol met leuke winkels en volop koffietentjes om een Fika te doen. Fika staat voor de koffiecultuur in dit land. Halverwege de ochtend is de Fika een moment om met elkaar koffie te drinken, vaak met iets lekkers erbij. De rest van de dag zwalken we door de stad die een heel leuke indruk op ons maakt. In de stad is het Cultuur Festival in volle gang. We pikken wat podia mee: een operaatje, een orkest, een kindervoorstelling en een herfstachtig zomercarnaval dat de danseressen een nat verenpak oplevert. We vluchten voor de regen naar binnen in een van de heel veel eettentjes die je er vind in alle soorten en maten.
De driepuntsgordel
Volvo is zo’n 90 jaar geleden begonnen met auto’s maken en die historie zie je heel mooi in het Volvo Museum in Gotenburg. Grappig zijn de concept cars van vroeger. Er staan er een hoop en het is leuk om te zien wat er uiteindelijk van die ontwerpen in de praktijk terecht is gekomen. Best veel. Ook de meest recente concept cars staan er. We gaan zien in welke vorm die over een paar jaar rondrijden. We lopen zelfs nog tegen een DAF aan; de Nederlandse auto die midden jaren ’70 door Volvo is overgenomen. Dat Volvo voor veiligheid staat - Volvo for life - is bekend. Ze zijn dan ook de bedenkers van zaken die voor ons nu volledig vanzelfsprekend zijn en door de gehele auto-industrie zijn overgenomen. Kinderslot, kreukelzone, hoofdsteunen en de belangrijkste veiligheidsdoorbraak in de autogeschiedenis: de driepuntsgordel.
Bijna Denemarken
Nog een paar dagen reizen we door Zweden en dan gaan we naar Denemarken. Benieuwd of het kamperen daar net als in Noorwegen en Zweden ook altijd goed gaat, waar je ook terechtkomt. Ik heb een vermoeden, maar ik hou dat nog even voor me. Ik beloof er zeker op terug te komen.
Volgende artikel / Vorige artikel
Ook zulke mooie avonturen beleven met je gezin? Huur een gezinscamper!
